امید هایی برا ی درمان بیماران دیستروفی ماهیچه

به تازگی دانشمندان ایتالیایی قدم بلندی در جهت درمان "دیستروفی ماهیچه" برداشته اند. دیستروفی ماهیچه بیماری ژنتیکی ارثی هست که از هر 3500 نوزاد یکی به آن مبتلا می شود، و تقریبا همیشه پسران را درگیر می کند. این نقص ژنتیکی در اثر موتاسیونی در پروتیین دیستروفین ِ سلول ماهیچه ای ایجاد می شود. پیش از این محققان برای درمان این بیماران تلاش خود را بر روی فرستادن کپی سالمی از این ژن ِ اشتباه به درون سلول ماهیچه ای متمرکز کرده بودند، که در هر حال چندان موفق نبود. اما همین دو روز پیش بود که خبر بسیار جالبی از یافتن نوعی درمان با استفاده از سلولهای بنیادی به گوش رسید.

آقای جولیو کاسیو و همکارانش از موسسه ی تحقیقاتی در ایتالیا، دستاورد متفاوتی داشته اند. آنها گروهی از سلولهای بنیادی ، به نام مزانژیوبلاست را جدا کرده اند که قادرند به طور نرمال سلول های ماهیچه ای را در دیواره ی رگ ها تولید کنند. اگر سلولهای یک سگ سالم به درون جریان خون سگی با بیماریcanine که مشابه دیستروفی میباشد، تزریق شود سلول ها به طرف ماهیچه ها مهاجرت کرده و جانشین بافت ماهیچه ی معیوب می شوند.

کاسیو می گوید : "ما پروتوکل جدیدی را برای سگ هایی که دیستروفی داشته اند اجرا کردیم . سلول های نرمال بنیادی به درون رگ های این سگ ها جاری شد و پس از 5 تزریق ما متوجه شدیم که این سگ ها تا حدی در توانایی راه رفتن پیشرفت داشته اند."

سلولهای بنیادی که استفاده شده از رگ گرفته شده و به همین دلیل بنابر سرنوشت طبیعی شان، تمایل به تبدیل شدن به ماهیچه ی صاف را دارد. اما مشاهده شده است که در حالت طبیعی سلولهایی تمایل پیدا می کنند که دیواره رگ را ترک کنند و وارد بافت مجاور شوند. چنانچه این بافت ماهیچه اسکلتی باشد این سلول ها توانایی تطبیق دادن خود با سرنوشت جدیدی را پیدا می کنند وتبدیل به سلول ماهیچه اسکلتی می شوند.

سلولهای مزانژیوبلاست می توانند دیواره ی رگ را قطع کنند ، وارد ناحیه ای بشوند که ماهیچه در حال تشکیل است و به فیبر های ماهیچه ای بپیوندند. به دلیل اینکه آنها نرمال هستند، فرم طبیعی ژن دیستروفین را بیان می کنند که در سلولهای بیمار وجود ندارد و فیبر هایی که به تازگی شکل گرفته اند نیروی انقباضی طبیعی پیدا می کنند و درمجموع بهبود قابل مشاهده ای در تحرک سگ دیده می شود.

در ادامه کاسیو بیان می کند که ماندگاری این اثر به درستی مشخص نشده. سگ هایی که تا کنون معالجه شده بیش از سال تحت مراقبت بوده اند و خوشبختانه هنوز سالم اند. اما گفتنی است که هیچ اطلاعاتی در رابطه با زمان های طولانی تر در دست نیست.

منبع از رادیوی نیچر

خلاصه متن مقاله ی این پژوهش

احیای یک رتروویروس پس از 5 میلیون سال

ویروسی کهن سال می تواند ما را در درک نقش رتروویروسها برای ایجاد سرطان یاری دهد

دانشمندان فرانسه ویروسی که متعلق به 5 میلیون سال پیش بود را بازسازی کردند. باقی مانده های این ویروس در ژنوم انسانی یافت شده است. این ویروس ِ کهن سال میتواند به ما در فهم چگونگی مشارکت این باقی مانده ها در ایجاد سرطان کمک کند.

این ویروس از خانواده رتروویروس ها است. رتروویروس ها می توانند کپی هایی از ماده ژنتیکی خود را وارد د.ن.ا ما بکنند.
احتمالا میلیون ها سال پیش این ویروس تخمک و اسپرم اجداد پریمات ِ ما را آلوده کرده است و تعداد بیشماری از کپی های ماده ی ژنتیکی خود را درون ژنوم وارد کرده است. آثار این کپی ها در ژنوم انسان را "رتروویروس انسانی درون زاد" یا به طور خلاصه HERVs می نامند.

امروزه کپی های "رتروویروس انسانی درون زاد" قریب به 8% از ژنوم ما را اشغال کرده است اما دانشمندان هرگز مشاهده نکرده اند که این قطعات بتوانند خود را به ویروس بیماری زای جدیدی تبدیل کنند. با این حال، اکنون گروه تخقیقانی "Thierry Heidmann " از موسسه ی Gustav Roussy ، توانسته یکی از این رتروویروس ها را دوباره به زندگی برگرداند. آنها این ویروس را ققنوس نامیده اند. ققنوس نام پرنده ای افسانه ای است که از خاکستر خود زاده می شود.


چگونه ویروس کهنه سال از میان خاکستر خود برخواست؟

تیم تحقیقاتی Thierry Heidmann تحقیقات خود را بر روی نوع خاصی از رتروویروس که کمتر از 5 میلیون سال پیش سلول های انسانی را آلوده کرده بود، متمرکز کردند. این ویروس در حدود 30 کپی از خود را در ژنوم جدید انسانی به ارث گذاشته است. این کپی ها در طول زمان و با جهش هایی که بر روی آنها صورت گرفته اندکی از هم متفاوت شده اند. محققان با مقایسه این توالی های جهش یافته، توالی د.ن.ا یی را بازسازی کردند که به اصل ویروس نزدیکی بیشتری دارد.

این گروه سپس از د.ن.ا دو HERVS استفاده کرد و موتاسیون های خاصی را در آن طراحی کردند تا کپی ای از ققنوس اصل را بسازند. سپس آن را وارد سلول های انسانی کردند تا رفتارش را مشاهده کنند.

ویروس کهن سال قادر به همانند سازی و ساخت ویروس های جدید بود. همچنین این ویروس قادر بود سلول های سالم را آلوده کند و ژنوم خود را وارد ژنوم آنها کند.

این ویروس کهن سال می تواند در فهم اینکه چگونه رتروویروس ایجاد سرطان می کند به ما کمک کند. دانشمندان دریافته اند که سلولهای تومور های خاصی دارای پروتیین های رتروویروسی یا خود ویروس هستند. اگر پژوهشگران ویروس فعال را داشته باشند، قادر خواهند بود آزمایش کنند که آیا حقیقتا آلودگی سلول با رترو ویروسها بیماری را تسریع می کند یا نه.

منبع خبر